De in
Stratum (Gemeente Eindhoven)
op 19 maart 1917 geboren Theo van der Nahmer volgde
zijn opleiding aan de kunstnijverheidschool van Den Bosch en van 1938
tot 1942 de Koninklijke Academie voor Beeldende kunsten in Den Haag.
Leerling van P. Slager, A.F.H. Falise en B.M.A. Ingen Housz. Daarna maakte
hij reizen naar Frankrijk en Italië, en exposeerde onder andere in Sonsbeek
en de Keukenhof. Hij
groeide uit tot één van de bekendste Haagse kunstenaars. Als lid van het
Haagse kunstenaarsgenootschap Pulchri bevond hij zich midden in het Haagse
kunstleven en raakte hecht met de stad verbonden. Niet minder dan
dertien
beelden van zijn hand staan verspreid over de hofstad. Zo staat ‘Eline Vere’
op de Groot Hertoginnelaan, ‘De Actrice’ stond op het pleintje voor de Koninklijke Schouwburg
maar staat tegenwoordig binnen op de 1 etage en
‘De Flaneur’ op het Lange Voorhout. Hij was een veelzijdig kunstenaar die
verschillende disciplines beheerste: schilderen, tekenen, keramiek en
beeldhouwen.
Theo was getrouwd met de bekende fotograaf
Marianne Dommisse,
die
vele Nieuwe Haagse School kunstenaars fotografeerde.
Zijn grootste bekendheid heeft hij verworven met zijn
bronzen beelden. Het hakken in steen of het werken in klei sprak Van der
Nahmer niet aan, omdat hij het proces te langdurig vond en de
uitdrukkingsmogelijkheden te beperkt. Bij voorkeur werkte hij in was. Het
boetseren, het als het ware 'opbouwen' met kleine stukjes was van het beeld
totdat het de gewenste vorm had gekregen, gaf hem de artistieke vrijheid die
hij zocht. De voltooide wassen beelden goot hij zelf af in brons volgens de
cire-perdue methode. De sculpturen zijn wel omschreven als ‘opgewekte, geestige
spooksels’. Ondanks de zwaarte van het brons hebben ze een merkwaardig licht
karakter. Het kleinere werk, waarin hij zich de meeste vrijheid veroorloofde,
grenst aan het karikaturale. Het is van een uitbundige expressiviteit. Theo
van der Nahmer volgde de muze van zijn eigen artistieke instinct. Zijn speelse,
bewogen en fantasierijke beelden spreken, mede daardoor, nog steeds tot de
verbeelding. Naast zijn beeldhouwwerken maakt hij tekeningen, reliëfs,
keramiek en portretten. In de laatste jaren van zijn leven maakte hij nog
uitsluitend tekeningen. Een bekende leerling van Theo was Koningin Beatrix
die hij een aantal jaren les mocht geven.
Behoorde in de vijftiger jaren bij de Voorburgse artistieke werkgroep
De Nieuwe Ploeg.
Was lid
van de Posthoorn
groep,
Fugare en
Verve.
Ontwerpt in
1956 voor Pulchri Studio de
Maecenaspenning. Verkreeg de Pulchri Studioprijs, de Jacob
Marisprijs in 1954, de Jacob Hartogprijs in
1954 en Kleinplastiekprijs Madurodam in 1963.
Zijn werk is buiten Den Haag ook
te vinden in te vinden in onder andere Amstelveen, naast de schouwburg staat
een variant van het
Haagse Actrice bedankt beeld, Dordrecht, Groningen, Oss, Staphorst
(Staphorster vrouwtje), Wassenaar, provincie Zuid-Holland, Antwerpen,
Stadhuis van Parijs, Haags Gemeentemuseum, Arnhems Gemeentemuseum,
Gemeentemuseum Schiedam en in de Rijkscollectie.
Naar de beelden van Theo van der
Nahmer in de Haagse Regio
Staat vermeld in de Jacobs en de
Scheen.
Literatuur: in de serie Haags
Palet deel 6.Begeleid door de Muze ; Theo van der Nahmer
