Gerard (Gerrit Petrus) Fieret werd op 19 januari1924 in Den Haag geboren en
overleed op 22 januari 2009 in Den Haag.
Beeldend
kunstenaar, dichter en fotograaf Gerard P. Fieret werd in 2004
tachtig jaar. Voor het Fotomuseum Den Haag was dat een aanleiding om hem te eren
met een grote retrospectieve
tentoonstelling van zijn fotowerken. Want ondanks
zijn niet aflatende productiviteit op het gebied van de tekenkunst en poëzie,
vormen de duizenden fotowerken die hij maakte tussen 1960 en 1980 de kroon op
zijn artistieke oeuvre. Het zal het eerste uitgebreide overzicht zijn van deze
Haagse kunstenaar.
Vlak voor en na de Tweede Wereldoorlog studeert Gerard Petrus Fieret aan de
Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij bekwaamt zich in
tekenen, schilderen, grafische vormgeving en fotografie. Vanaf de late jaren
vijftig tot circa 1980 legt Fieret zich voornamelijk toe op fotografie, een
medium waarmee hij al zijn beeldende talenten kan etaleren. Hij produceert in
deze periode een niet aflatende, welhaast obsessieve stroom zwart-wit foto’s.
Hij fotografeert alles in zijn directe leefomgeving: zichzelf, meisjes,
kinderen, dieren en de straat. En vrouwen, veel vrouwen, die hij fotografeert
tijdens vluchtige persoonlijke ontmoetingen en dikwijls vastlegt in onbevangen,
intieme poses, waardoor de foto’s een licht voyeuristisch karakter krijgen.
De kracht en actualiteit van Fierets foto’s schuilt in de onconventionele
benadering van zijn onderwerpen en de nogal ongebruikelijke, bepaald niet
zachtzinnige methodes waarmee hij zijn films ontwikkelt en afdrukt. Tussen
Fieret en zijn onderwerpen lijkt weinig afstand te bestaan: met eenvoudige
kleinbeeldcamera’s en gecompliceerde, vaak chaotische afdruktechnieken weet de
fotograaf een sfeer op te roepen van authenticiteit. Het is duidelijk een visie
op de wereld à la Fieret: zijn fotografische indrukken zijn schalks en speels,
en tegelijkertijd ook rauw en confronterend. En wie aan zijn auteurschap nog
mocht twijfelen, wordt altijd wel door de vele handtekeningen met viltstift en
zakelijke copyrightstempels overtuigd van wie de maker is. Ze zijn naderhand
pontificaal in het beeld aangebracht en vormen zo een onlosmakelijk deel van de
foto. Aan Fieret's signatuur ontkomt men niet gauw, temeer omdat hij altijd bang
is dat anderen zijn persoonlijke stijl hebben geïmiteerd. Deze angst blijkt
overduidelijk op de manier waarop het stempel ‘Copyright Gerrit Petrus Fieret’
wordt gebruikt op zijn foto's. Sommige foto's wel vier, vijf,
zes keer voor en achterkant.
Gerard Fieret was jaren een bekende verschijning in het Haagse straatbeeld,
hij was elke dag aan te treffen op zijn fiets met aan het stuur twee emmers
duivenvoer. Zijn dagelijkse gang voerde hem langs circa dertig plaatsen waar hij
zijn lievelingsvogels te eten gaf. Weinigen wisten dat in deze man een
begenadigd kunstenaar schuil ging, die in 1992 de Ouborg Prijs van de stad Den
Haag ontving. De afgelopen decennia is Fierets fotografisch oeuvre onderbelicht
gebleven, maar de laatste tijd neemt de waardering voor zijn foto’s toe, getuige
een juichend coverartikel in het gerenommeerde Amerikaanse blad Art and Auction
(febr. 2004), de hommage in het internationale fototijdschrift Eyemazing
(voorjaar 2004) en de populariteit van zijn werk op veilingen in Amsterdam en
New York.
In 2008 is Gerard uit het Haagse straatbeeld verdwenen en opgenomen in het
verzorgingshuis Van
Limburg Stirumhuis in Den Haag.
De Haagse Kunstkring eerde hem in 2008 op de valreep van zijn leven met het
erelidmaatschap, nadat zij hem in het verleden meerdere malen voor het leven
geschorst hadden. Behoort tot de
Posthoorngroep
Gerard op het web: Interview met Gerard bij de
VPRO uit 2006 in de Hema door L.J.A.D. Creyghton. TV reportage 09-12-2009
Het uur van de wolf: Foto en
copyright by G.P. Fieret (NPS) en ook bij de NPS Kunststof tv met oa Yvonne
Keuls en Frank van den Engel de maker van de documentaire.